morsar
Occitan
Etimologia
- Del latin morsus, de mordeo, «mordre»
Prononciacion
- lengadocian /muɾˈsa/
Vèrb
morsar
- Garnir d’una mòrsa.
- Morsar un anquet, un pistolet, un fusilh, etc.
- Atraire amb la mòrsa.
- Morsar de peissons, d'aucèls.
- (figurat) Se daissar prene per l'atrach.
- Se morsa d'une aparéncia de glòria.
- Aviar un procediment, començar quicòm.
Variantas dialectalas
Sinonims
pesca
figurat
Traduccions
garnir d'una mòrsa | |
---|---|
|
pesca | |
---|---|
|
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu | morsar | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | morsant | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | morsat | morsats | ||||
femenin | morsada | morsadas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | mòrsi mòrse[N 1] |
mòrsas | mòrsa | morsam | morsatz | mòrsan |
Imperfach | morsavi | morsavas | morsava | morsàvem | morsàvetz | morsavan |
Preterit | morsèri | morsères | morsèt | morsèrem | morsèretz | morsèron |
Futur | morsarai | morsaràs | morsarà | morsarem | morsaretz | morsaràn |
Condicional | morsariái | morsariás | morsariá | morsariam | morsariatz | morsarián |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | mòrse | mòrses | mòrse | morsem | morsetz | mòrsen |
Imperfach | morsèssi | morsèsses | morsès morsèsse |
morsèssem | morsèssetz | morsèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | mòrsa ! | — | morsem ! | morsatz ! | — |
Negatiu | — | mòrses pas ! | — | morsem pas ! | morsetz pas ! | — |
Nòtas | ||||||
|