Occitan

Etimologia

Del latin morsus, de mordeo, «mordre»

Prononciacion

lengadocian /muɾˈsa/

 Vèrb

morsar

  1. Garnir d’una mòrsa.
    • Morsar un anquet, un pistolet, un fusilh, etc.
  2. Atraire amb la mòrsa.
    • Morsar de peissons, d'aucèls.
  3. (figurat) Se daissar prene per l'atrach.
    • Se morsa d'une aparéncia de glòria.
  4. Aviar un procediment, començar quicòm.

Variantas dialectalas

Sinonims

pesca

figurat

Traduccions

garnir d'una mòrsa


pesca


Conjugason

Lengadocian
Infinitiu morsar
Gerondiu morsant
Participi passat
singular plural
masculin morsat morsats
femenin morsada morsadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present mòrsi
mòrse[N 1]
mòrsas mòrsa morsam morsatz mòrsan
Imperfach morsavi morsavas morsava morsàvem morsàvetz morsavan
Preterit morsèri morsères morsèt morsèrem morsèretz morsèron
Futur morsarai morsaràs morsarà morsarem morsaretz morsaràn
Condicional morsariái morsariás morsariá morsariam morsariatz morsarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present mòrse mòrses mòrse morsem morsetz mòrsen
Imperfach morsèssi morsèsses morsès
morsèsse
morsèssem morsèssetz morsèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu mòrsa ! morsem ! morsatz !
Negatiu mòrses pas ! morsem pas ! morsetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)