mortièr

Occitan

Etimologia

Del latin mortarium.

Prononciacion

/muɾˈtjɛ/, /muɾˈtjɛ/, provençau /muʀˈtjɛ/, /muʀˈtjɛ/

Sillabas

mor|tièr

Nom comun

mortièr masculin

Declinason
Singular	Plural
mortièr	mortièrs
[muɾˈtjɛ]	[muɾˈtjɛs]

1. (construccion) Mescla pastosa, destinada a venir dura, combinant ligants e agregats, servissent a ligar e sagelar las pèiras, los blòcs o las bricas d’un bastit.
2. (cosina) Aisina facha d’una matèria dure e resistanta (metal, pèira, fusta, granit), e que se servís per pistar de substéncias que se vòl trissar en polvera o en pasta.
3. (militar) Pèça d'artilhariá se cargant per la boca.

Traduccions

alemand: Mörtel (de) anglés: mortar (en) basc: morteroa (eu) catalan: morter (ca)

espanhòl: mortero (es) francés: mortier (fr) italian: malta (it) (construccion), mortaio (it) (cosina) portugués: argamassa (pt)