Occitan

Etimologia

Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/ˈdy/ França (Bearn) : escotar « dur »

dur (1)

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dura
[dyɾ] ['dyɾɔ]
Femenin durs duras
[dyɾs] ['dyɾɔs]

dur

  1. Fèrme; malaisit de penatrar o d'entamenar.
  2. Qu'es insensible, inuman o plan sevèr; desplasent, de mal endurar ; penós ; règde e desagraable de sensacion.
  3. Dificil d'acomplir ; de mal far.

Sinonims

Antonims

 Advèrbi

dur

  1. Fòrtament, durament

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
dur durs
[dyɾ] [dyɾs]

dur

  1. Çò qu'es fèrme, solide.

Traduccions

Fèrme

Dificil

Catalan

Etimologia

(Vèrbe) Del latin ducere (conduire) (adjectiu) Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/du/

dur (1)

 Vèrb

dur

  1. Conduire, menar, portar

Sinonims

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dura
[du] [ˈduɾə]
Femenin durs dures
[dus] [ˈduɾəs]

dur

  1. dur.

Francés

Etimologia

Del latin durus, sens identic

Prononciacion

/dyʁ/

dur (1)

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin dur dure
[dyʁ]
Femenin durs dures
[dyʁ]

dur

  1. Fèrme; malaisit de penatrar o d'entamenar.
  2. Qu'es insensible, inuman o plan sevèr; desplasent, de mal endurar ; penós ; règde e desagraable de sensacion.
  3. Dificil d'acomplir ; de mal far.

Sinonims

Antonims

 Advèrbi

dur

  1. Fòrtament, durament

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
dur durs
[dyʁ]

dur

  1. Çò qu'es fèrme, solide.