fèrme
Occitan
Etimologia
Del latin firmus « solide, fèrm ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /'fɛɾme/
- escotar « fèrme »
- provençau /'fɛʀme/
Sillabas
fèr|me
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Singular | Plural | |
| Masculin | fèrme | fèrmes |
| ['fɛɾme] | ['fɛɾmes] | |
| Femenin | fèrma | fèrmas |
| ['fɛɾmo̞] | ['fɛɾmo̞s] | |
fèrme
- Que ten de consisténcia, de duretat.
- Un terren fèrme.
- Un peisson de carn fèrma.
- Que ten bon, qu'es plan fixat.
- Aquel postam es ferme.
- (figurat) Que las proprietats son establas.
- Donar de règlas fèrmas.
- Que se ten sens trantalhar.
- Èsser fèrme sus sos pés, a caval.
- Vigorós, fòrt, en bona santat
- Téner una constitucion fèrma.
- (figurat) Que ten de soliditat morala, que se daissa pas cambiar o desviar ; constant, invariable, imbrandable.
- (en particular) Que ne daissa pas abatre per l’adversitat, espaurir pel perilh.
- Una arma fèrma.
- Que mòstra de fermetat, qu'es segur.
- Aquel ton fèrme e decidit desconcertèt l’adversari.
Variantas
Sinonims
Antonims
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| fèrm | fèrms |
| ['fɛɾm] | ['fɛɾms] |
fèrme masculin
- terren fèrme que ten bon coma lo ròc.
- Camibnar sul fèrme.
- Bastir sul fèrme.
Variantas
Advèrbi
fèrme
Variantas
Sinonims
Forma de vèrb
fèrme
- Tresena persona del singular de present del subjonctiu de fermar