duretat
Occitan
Etimologia
- Del latin duritia
Prononciacion
- /dyɾeˈtat/ (gascon) (lengadocian), /dyˈʀeta/ (provençal)
- França (Bearn) : escotar « duretat »
Sillabas
du|re|tat
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| duretat | duretats |
| [dyɾeˈtat] | [dyɾeˈtats] |
duretat femenin
- Qualitat de çò qu'es dur.
- Oposicion a la qualitat agradabla de çò qu'es tendre, mòl, suau.
- (figurat) Manca de çò qu'es rufe e desagradiu a l’ausida.
- (figurat) Rudesa ; insensibilitat ; inumanitat; brava severitat.
- (geologia) Qualitat dels minerals permetent d’apreciar lor resisténcia per èsser entamenat per causa d'abrasion o de raiadura.
- (mecanica) Capacitat d’un material (mai sovent un metal) per resistir a la desformacion o a la penetracion d'un còrs mai dur.
- Indici qu'indica la mineralizacion de l’aiga pels ions calci e magnèsi dels sals minerals dissolguts.
Sinonims
Pels aspèctes non scientifics
Traduccions
|
|