Occitan

Etimologia

Del latin firmus « solide, fèrm ».

Prononciacion

/'feɾme/

Sillabas

fdr|me

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin ferme fermes
['fɛɾme] ['fɛɾmes]
Femenin ferma fermas
['fɛɾmo̞] ['fɛɾmo̞s]

fèrme

  1. Que ten de consisténcia, de duretat.
    • Un terren ferme.
    • Un peisson de carn ferma.
  2. Que ten bon, qu'es plan fixat.
    • Aquel postam es ferme.
  3. (figurat) Que las proprietats son establas.
    • Donar de règlas fermas.
  4. Que se ten sens trantalhar.
    • Èsser ferme sus sos pés, a caval.
  5. Vigorós, fòrt, en bona santat
    • Téner una constitucion ferma.
  6. (figurat) Que ten de soliditat morala, que se daissa pas cambiar o desviar ; constant, invariable, imbrandable.
  7. (en particular) Que ne daissa pas abatre per l’adversitat, espaurir pel perilh.
    • Una arma ferma.
  8. Que mòstra de fermetat, qu'es segur.
    • Aquel ton ferme e decidit desconcertèt l’adversari.

Variantas

Sinonims

Que ten de consisténcia, de duretat
dur
solid / solide
Que ten bon
estable, segur

Antonims

Que ten de consisténcia, de duretat
mòl / mòu
Que ten bon
instable, precari, brandant, trantalhant

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
fèrm fèrms
['fɛɾm] ['fɛɾms]

ferme masculin

  1. terren ferme que ten bon coma lo ròc.
    • Camibnar sul ferme.
    • Bastir sul ferme.

Variantas

 Advèrbi

ferme

  1. D’un biais ferme, fermament, fòrtament.

Variantas

Sinonims