ferme
Occitan
Etimologia
Del latin firmus « solide, fèrm ».
Prononciacion
/'feɾme/
Sillabas
fdr|me
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | ferme | fermes |
['fɛɾme] | ['fɛɾmes] | |
Femenin | ferma | fermas |
['fɛɾmo̞] | ['fɛɾmo̞s] |
fèrme
- Que ten de consisténcia, de duretat.
- Un terren ferme.
- Un peisson de carn ferma.
- Que ten bon, qu'es plan fixat.
- Aquel postam es ferme.
- (figurat) Que las proprietats son establas.
- Donar de règlas fermas.
- Que se ten sens trantalhar.
- Èsser ferme sus sos pés, a caval.
- Vigorós, fòrt, en bona santat
- Téner una constitucion ferma.
- (figurat) Que ten de soliditat morala, que se daissa pas cambiar o desviar ; constant, invariable, imbrandable.
- (en particular) Que ne daissa pas abatre per l’adversitat, espaurir pel perilh.
- Una arma ferma.
- Que mòstra de fermetat, qu'es segur.
- Aquel ton ferme e decidit desconcertèt l’adversari.
Variantas
Sinonims
Antonims
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
fèrm | fèrms |
['fɛɾm] | ['fɛɾms] |
ferme masculin
- terren ferme que ten bon coma lo ròc.
- Camibnar sul ferme.
- Bastir sul ferme.
Variantas
Advèrbi
ferme