Occitan

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/su'liðe/

Sillabas

so|li|de

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin solide solides
[su'liðe] [su'liðes]
Femenin solida solidas
[su'liðo̞] [su'litðo̞s]

solide

  1. (fisica) Que ten de consisténcia.
    • Còrs solides.
  2. Qu'es estable, fèrm, resistent al tust dels còrs e a l’accion del temps.
    • Bastir sus de fondaments solides.
  3. (figurat) Qu'es real, seriós, duradís, fèrm, fòrt.
    • Un esper solide.
    • Una amistiat solida.
  4. Vigoroses, violent, fòrt.
  5. (geometria) Qu'ocupa una porcion de l’espandida dins las tres dimensions.
  6. (geometria) Analòg tridimensional de l'angle plan.
    • Una piramida sens basa es un angle solide.
  7. (familièr) Qu'es musclat o vigorós.

Variantas dialectalas

Antonims

Consistent
Resistant

Derivats

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
solide solides
[su'liðe] [su'liðes]

solide

  1. Estat fondamental de la matèria quand ten un volum e una forma pròpras.
  2. (geometria) Objècte de tres dimensions.

 Advèrbi

solide

  1. solidament
  2. segur, naturalament

Alemand

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/zoˈliːdə/

Sillabas

so|li|de

 Adjectiu

solide

  1. solide

 Nom comun

solide

  1. solide

Francés

Etimologia

Del latin solidus.

Prononciacion

/sɔlid/

Sillabas

so|li|de

 Adjectiu

Declinason
Singular Plural
Masculin solide solides
[sɔlid]
Femenin solide solides
[sɔlid]

solide

  1. solide

 Nom comun

solide

  1. solide

Italian

Prononciacion

[?]

 Forma d'adjectiu

solide

  1. Femenin plural de solido