nomada

Occitan

Etimologia

Del latin Nomas, Nomadis del grec grèc ancian νομάς, nomás « pastoral, nomada »

Prononciacion

lengadocian, gascon /nuˈmaðo̞/, /nuˈmaðo̞/

provençau /nuˈmadə/, /nuˈmadə/

Sillabas

no|ma|da

Adjectiu

nomada masculin o femenin, (femenin: nomadas)

1. Qu'es errant, itinerant ; qu’a pas d’abitacion fixa, subretot en parlant de la nacions, de las tribús, de las pobladas.
2. (per extension) Relatiu a las nomadas e al nomadisme.

Sinonims

• caminaire
• barrutlaire
• migrant (òmes)
• migrator (animals)
• vagant

Derivats

• nomadisme

Traduccions

alemand: nomadisch (de), Nomaden- (de) anglés: nomad (en) basc: ibilkari (eu) catalan: nòmada (ca)

espanhòl: nómada (es) francés: nomade (fr) italian: nomade (it) portugués: nômade (pt)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
nomada	nomadas
[nuˈmaðo̞]	[nuˈmaðo̞s]

nomada masculin o femenin

1. Membre d’un pòble qu’a pas de demorança fixa.
2. (figurat) La persona que cambia sovent de país, de demorança.
3. (per iperbòla) La persona que se desplaça sovent.

Antonims

• casanièr
• ostalièr
• sedentari

Traduccions

alemand: Nomade (de) masculin, Nomadin (de) femenin anglés: nomad (en) basc: catalan: nòmada (ca)

espanhòl: nómada (es) francés: nomade (fr) italian: nomade (it) portugués: nômade (pt)