tribú
 Veire tanben : tribut
|
Occitan
Etimologia
Del latin tribus « division del pòble roman ».
Prononciacion
- lengadocian, gascon /tɾi'βy/
- escotar « tribú »
- provençau /tʀiˈby/
Sillabas
tri|bú
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| tribú | tribús |
| [tɾi'βy] | [tɾi'βys] |
tribú femenin
- (Antiquitat) Division del pòble, per unas nacions ancianas.
- (religion) Ensemble dels descendents d’un dels dotze filhs de Jacòb, dins lo judaïsme.
- Poblada al respècte d'una granda nacion que ne fa partit.
- (figurat) Familha ; tropelat o grop nombrós.
- (biologia) Division de la classificacion que prend plaça entre la sosfamilha e lo genre.
- (matematiques) Estructura algebrica.
Parents
Sinonims
Traduccions
Catalan
Etimologia
- Del latin tribunus.
Prononciacion
- /tɾiˈβu/
Sillabas
tri|bú
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| tribú | tribús |
| [tɾiˈβu] | [tɾiˈβus] |
tribú masculin