orguena

Occitan

Etimologia

Del latin organum « maquina ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /uɾˈɣeno̞/, /uɾˈɣeno̞/, provençau /uʀˈɣenə/, /uʀˈɣenə/

Sillabas

or|gue|na

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
orguena	orguenas
[uɾˈɣeno̞]	[uɾˈɣeno̞s]

orguena de la Catedrala de Santa Ceselha d'Albi (sens 1)

orguena basaltica (sens 2)

orguena de farmacian (sens 3).

orguena femenin

1. Instrument de musica de vent, amb clavièr e pedalièr, compausat de canons o tudèls de tot biais e de grandors diferentas, provesit en aire per la bofariá passant pel trau e que se fa sonar en apiejant sus las tòcas de la consòla.
2. (analogia) (geologia) Colomnas prismaticas de basalt que la disposicion paréis als canons d’una orguena.
3. (analogia) Mòble presentant un assortiment de produchs.

Variantas dialectalas

• orguen (gascon)
• òrgue
• òrgas

Derivats

• organista
• orguena d'Estalin
• orguena de maneta
• orgueneta
• jòc d'orguena

Traduccions

alemand: Orgel (de) anglés: organ (en) basc: organo (eu) catalan: orgue (ca)

espanhòl: órgano (es) francés: orgue (fr) italian: organo (it) portugués: órgão (pt)