parasitar

Occitan

Etimologia

Del latin parasitari, del grèc ancian παρασιτέω, parasitéô « manjar al près de, a çò de » de σῖτος «noiridura».

Prononciacion

lengadocian, gascon /paɾaziˈta/, /paɾaziˈta/

provençau /paʀaziˈta/, /paʀaziˈta/

Vèrb

parasitar

1. Viure, se noirir, se reproduire al despens d'autrú.
   • Lo cocut parasita lo nis d’autres espècias d’aucèls per i póner sos uòus.
2. Perturbar, destorbar la recepcion dels senhals sonòrs.
3. Nòser a la serenitat mentala o psicologica.

se parasitar

1. Trapar de parasits.

Derivats

• parasitatge

Traduccions

alemand: parasitieren (de), schmarotzen (de) anglés: parasitise (en) (RU), parasitize (en) (EUA) basc: catalan: parasitar (ca)

espanhòl: parasitar (es) francés: parasiter (fr) italian: parassitare (it) portugués: parasitar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin parasitari, del grèc ancian παρασιτέω, parasitéô « manjar al près de, a çò de » de σῖτος «noiridura».

Prononciacion

Oriental: /pəɾəziˈta/, /pəɾəziˈta/

Occidental: nord-occidental /paɾaziˈta/, /paɾaziˈta/, valencian /paɾaziˈtaɾ/, /paɾaziˈtaɾ/

Espanha (Valéncia) : escotar « parasitar »

Vèrb

parasitar

1. parasitar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin parasitari, del grèc ancian παρασιτέω, parasitéô « manjar al près de, a çò de » de σῖτος «noiridura».

Prononciacion

/paɾasiˈtaɾ/, /paɾasiˈtaɾ/

Colómbia (Bogotà) : escotar « parasitar »

Vèrb

parasitar

1. parasitar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Del latin parasitari, del grèc ancian παρασιτέω, parasitéô « manjar al près de, a çò de » de σῖτος «noiridura».

Prononciacion

Portugal /pɐɾɐziˈtaɾ/, /pɐɾɐziˈtaɾ/; Brasil /paɾaziˈtaɾ/, /paɾaziˈtaɾ/, /paɾaziˈta/, /paɾaziˈta/

Vèrb

parasitar

1. parasitar ^(oc)