Occitan

Etimologia

Derivat de pendre amb lo sufix -ilhar.

Prononciacion

/pendiˈʎa/

Sillabas

pen | di | lhar (3)

 Vèrb

pendilhar

  1. Èsser mantengut per sa part superiora en se balançar dins l'aire.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pendilhar
Gerondiu pendilhant
Participi passat
singular plural
masculin pendilhat pendilhats
femenin pendilhada pendilhadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pendilhi
pendilhe[N 1]
pendilhas pendilha pendilham pendilhatz pendilhan
Imperfach pendilhavi pendilhavas pendilhava pendilhàvem pendilhàvetz pendilhavan
Preterit pendilhèri pendilhères pendilhèt pendilhèrem pendilhèretz pendilhèron
Futur pendilharai pendilharàs pendilharà pendilharem pendilharetz pendilharàn
Condicional pendilhariái pendilhariás pendilhariá pendilhariam pendilhariatz pendilharián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pendilhe pendilhes pendilhe pendilhem pendilhetz pendilhen
Imperfach pendilhèssi pendilhèsses pendilhès
pendilhèsse
pendilhèssem pendilhèssetz pendilhèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu pendilha ! pendilhem ! pendilhatz !
Negatiu pendilhes pas ! pendilhem pas ! pendilhetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)