Occitan

Etimologia

Derivat de pendolar amb lo sufix -ejar.

Prononciacion

/penduleˈd͡ʒa/

Sillabas

pen | do | le | jar (4)

 Vèrb

pendolejar

  1. Èsser mantengut per sa part superiora en se balançar dins l'aire.

Sinonims

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu pendolejar
Gerondiu pendolejant
Participi passat
singular plural
masculin pendolejat pendolejats
femenin pendolejada pendolejadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pendolegi
pendolege[N 1]
pendolejas pendoleja pendolejam pendolejatz pendolejan
Imperfach pendolejavi pendolejavas pendolejava pendolejàvem pendolejàvetz pendolejavan
Preterit pendolegèri pendolegères pendolegèt pendolegèrem pendolegèretz pendolegèron
Futur pendolejarai pendolejaràs pendolejarà pendolejarem pendolejaretz pendolejaràn
Condicional pendolejariái pendolejariás pendolejariá pendolejariam pendolejariatz pendolejarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present pendolege pendoleges pendolege pendolegem pendolegetz pendolegen
Imperfach pendolegèssi pendolegèsses pendolegès
pendolegèsse
pendolegèssem pendolegèssetz pendolegèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu pendoleja ! pendolegem ! pendolejatz !
Negatiu pendoleges pas ! pendolegem pas ! pendolegetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)