Occitan

Etimologia

De persona.

Prononciacion

/peɾsunifiˈka/, Provençau /peʀsunifiˈka/ França (Bearn) : escotar « personificar »

 Vèrb

personificar

  1. Atribuir d'accions e de qualitats pròpias d'una persona a un èsser irracional, a quicòm inanimada o abstrach.
  2. Realizar, dins sa persona, d'un biais complet, una qualitat, una manca, una doctrina, etc

Derivats

Mots aparentats

Transformar quicòm abstrach en còrs

Transformar quicòm abstrach en causa

Traduccions


Catalan

Etimologia

De persona.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « personificar »

Prononciacion

Oriental /pərsunifiˈka/, balear /pəɾsonifiˈca/, /pərsunifiˈka/, alguerès /palsunifiˈka/
Occidental: nord-occidental /personifiˈka/, valencian /peɾsonifiˈkaɾ/

 Vèrb

personificar

  1. personificar (oc)

Espanhòl

Etimologia

De persona.

Prononciacion

/peɾsonifiˈkaɾ/

 Vèrb

personificar

  1. personificar (oc)

Portugués

Etimologia

De persona.

Prononciacion

Portugal /pɨɾsunifiˈkaɾ/; Brasil /pehsõnifiˈkaɾ/, /peɾsonifiˈka/

 Vèrb

personificar

  1. personificar (oc)