pirata

Occitan

Etimologia

Del latin pirata, del grèc ancian πειρατής.

Prononciacion

lengadocian, gascon /piˈɾato̞/, /piˈɾato̞/

França (Bearn) : escotar « pirata »

provençau /piˈʀatə/, /piˈʀatə/

Sillabas

pi|ra|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pirata	piratas
[piˈɾato̞]	[piˈɾato̞s]

Un pirata.

pirata masculin o femenin

1. Persona que corrís l'aventura que se dona al brigandatge sus mar, que participa a una equipada qu'assauta e pilha los naviris de comèrcis.
2. (per extension) Aquela persona que s’enriquís malonèstament e al prejudici d'autrú, que perpetra de malfasenças escandalosa.
3. (informatica) Persona que defugís o tomba las proteccions d’un logicial, d’un ordenador o d’un malhum informatic.

Derivats

• piratariá
• pirata de l'aire
• pirata informarica

Sinonims

• bocanièr
• corsari
• escumaire (de mar)
• filibustièr

Traduccions

alemand: Pirat (de), Piratin (de) anglés: pirate (en), piratess (en) basc: catalan: pirata (ca)

espanhòl: pirata (es) francés: pirate (fr) italian: pirata (it), piratessa (it) portugués: pirata (pt)

Adjectiu

pirata masculin o femenin, (plural: piratas)

1. Relatiu als piratas o a la piratariá.
2. Illegal, copiat.
   • Una edicion pirata, un enregistrament pirata.

Forma de vèrb

pirata

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de piratar.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de piratar.

Catalan

Etimologia

Del latin pirata, del grèc ancian πειρατής.

Prononciacion

oriental /piˈɾatə/, /piˈɾatə/, occidental /piˈɾata/, /piˈɾata/

Espanha (Barcelona) : escotar « pirata »

Sillabas

pi|ra|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pirata	pirates

pirata masculin o femenin

1. pirata ^(oc)

Adjectiu

pirata masculin o femenin, (plural: pirates)

1. pirata ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

Del latin pirata, del grèc ancian πειρατής.

Prononciacion

/piˈɾat̪a/, /piˈɾat̪a/

Sillabas

pi|ra|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pirata	piratas

pirata masculin o femenin

1. pirata ^(oc)

Adjectiu

pirata masculin o femenin, (plural: piratas)

1. pirata ^(oc)

Francés

Prononciacion

/piʁata/, /piʁata/

França (Lion) : escotar « pirata » [[Fichièr:LL-Q150 (fra)-Lyokoï-pirata.wav]

Forma de vèrb

pirata

1. Tresena persona del passat simple de l'indicatiu de pirater.

Italian

Etimologia

Del latin pirata, del grèc ancian πειρατής.

Prononciacion

/piˈɾata/, /piˈɾata/

Sillabas

pi|ra|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pirata	pirati

pirata masculin o femenin

1. pirata ^(oc)

Adjectiu

pirata masculin o femenin, (plural: pirati)

1. pirata ^(oc)

Forma de vèrb

pirata

1. Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de piratare.
2. Segonda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de piratare.

Portugués

Etimologia

Del latin pirata, del grèc ancian πειρατής.

Prononciacion

Portugal /piˈɾatɐ/, /piˈɾatɐ/

Portugal (Coïmbra) : escotar « pirata »

Brasil /piˈɾatə/, /piˈɾatə/, /piˈɾatɐ/, /piˈɾatɐ/

Sillabas

pi|ra|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
pirata	piratas

pirata masculin o femenin

1. pirata ^(oc)

Adjectiu

pirata masculin o femenin, (plural: piratas)

1. pirata ^(oc)