raretat
Occitan
Etimologia
- De rar
Prononciacion
- /raɾe'tat/
França (Bearn) : escotar « raretat »
Sillabas
ra|re|tat
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| raretat | raretats |
| [raɾe'tat] | [raɾe'tats] |
raretat femenin
- Qualitat de las causas que son escassas, en pichona quantitat ; es opausat a abondància.
- La raretat fa aumentar lo prètz.
- Causa qu'es malaisit d'encontrar.
- I a dins sa colleccion de pèças d’una granda raretat.
- (figurat) Çò qu'es pauc frequent, pauc comun.
- Es una raretat de vos veire.
- Objècte rar, singular o curiós.
- (fisica) Estat de çò qu'es rar, per oposicion densitat.
- La raretetat de l’aire suls monts.