rigide

Occitan

Etimologia

Del latin rigidus « regde, dur, fèrm, consistent, quilhat, tibat, immobil, inflexible »

Prononciacion

/riˈd͡ʒiðe/, /riˈd͡ʒiðe/, /riˈʒiðe/, /riˈʒiðe/, Provençau /ʀiˈd͡ʒide/, /ʀiˈd͡ʒide/ França (Bearn) : escotar « rigide »

Sillabas

ri|gi|de

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	rigide	rigides
	[riˈd͡ʒiðe]	[riˈd͡ʒiðes]
Femenin	rigida	rigidas
	[riˈd͡ʒiðo̞]	[riˈd͡ʒiðo̞s]

rigide

1. Que plega pas.
2. (figurat) Sevèr, estricte o austèr.

Variantas dialectalas

• rigid

Sinonims

• regde / redde

Parents

• rigidament
• rigidificacion
• rigidificar
• rigiditat

Traduccions

alemand: starr (de), steif (de), spröde (de) anglés: rigid (en) basc: zurrun (eu) catalan: rígid (ca)

espanhòl: rigido (es) francés: rigide (fr) italian: rigido (it) portugués: hirto (pt), rígido (pt), teso (pt)

Francés

Etimologia

Del latin rigidus « regde, dur, fèrm, consistent, quilhat, tibat, immobil, inflexible »

Prononciacion

/ʁiʒid/, /ʁiʒid/

Sillabas

ri|gi|de

Adjectiu

rigide masculin o femenin, (plural: rigides)

1. rigide ^(oc)