volatil
Occitan
Etimologia
Del latin volatilis « que vola ».
Prononciacion
- lengadocian /βylaˈtil/
- provençau /vylaˈtiw/
Adjectiu
volatil (lengadocian), (provençau)
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | ||
Singular | Plural | |
Masculin | volatil | volatils |
[βylaˈtil] | [βylaˈtils] | |
Femenin | volatila | volatilas |
[βylaˈtilo̞] | [βylaˈtilo̞s] |
- (quimia) Qualifica una matèria, solida o liquida, que s’evapòra aisidament, susseptibla de se resòlvre en vapor, en gas.
- (electronica) Qualifica una memòria que lo contengut s’amaga del moment que l’alimentacion electrica es copada.
- (programacion) Qualifica una variabla que la valor pòt cambiar del moment qu'escai d’eveniments estrangièrs al programa que l’emplec.
Variantas dialectalas
Antonims
Que s’evapòra aisidament
Derivats
Locucions derivadas
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian, gascon | |
Singular | Plural |
volatil | volatils |
[βylaˈtil] | [βylaˈtils] |
volatil (lengadocian), masculin collectiu
Variantas dialectalas
Traduccions
Francés
Etimologia
Del latin volatilis « que vola ».
Prononciacion
- /vɔlatil/
Adjectiu
volatil
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | volatil | volatils |
[vɔlatil] | ||
Femenin | volatile | volatiles |
[vɔlatil] |