Occitan

Etimologia

Del latin acolythus, varianta de acoluthus, de grèc ancian ἀκόλουθος, akólouthos « seguent, servicial ».

Prononciacion

/akuˈlit/ França (Bearn) : escotar « acolit »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
acolit acolits
[akuˈlit] [akuˈlits]

acolit masculin, (equivalent femenin:acolita)

  1. Clergue promogut a l’un dela quatre òrdres minors e que l’ofici es de servir a l’altar lo prèire, lo diacre e lo sosdiacre pendent las celebracions liturgicas.
  2. (per extencion) Persona qu'es al servici de qualqu'un d'autre, o son companh.

Sinonims

dins lo sens de companh

Traduccions