acolit
Occitan
Etimologia
- Del latin acolythus, varianta de acoluthus, de grèc ancian ἀκόλουθος, akólouthos « seguent, servicial ».
Prononciacion
/akuˈlit/ França (Bearn) : escotar « acolit »
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| acolit | acolits |
| [akuˈlit] | [akuˈlits] |
acolit masculin, (equivalent femenin:acolita)
- Clergue promogut a l’un dela quatre òrdres minors e que l’ofici es de servir a l’altar lo prèire, lo diacre e lo sosdiacre pendent las celebracions liturgicas.
- (per extencion) Persona qu'es al servici de qualqu'un d'autre, o son companh.
Sinonims
dins lo sens de companh
Traduccions
|
|