acontentar

Occitan

Etimologia

De content.

Prononciacion

/akonten'ta/, /akonten'ta/

Sillabas

a|con|ten|tar

Vèrb

acontentar

1. Far qualqu’un content li balhant çò que desira aver.
   • Li cal pauc per l'acontentar.
2. Far qualqu’un content li balhant çò qu'espèra de nos.
   • Aquelas pròvas pòdon pas m'acontentar que son pas gaire solidas.
3. Apasimar qualqu’un li balhant quicòm.
   • Aquel òme poirà se plànher se lo acontentam pas.

S'acontentar

1. Èsser satisfach d’una causa, se'n acomodar.
   • Prenguèt doas pomas e se'n acontentèt.
2. (particular) Voler pas o poder pas far mai que çò que ja se faguèt ; ne demorar aquí.
   • s'acontenta de prene tres leiçons per setmana.

Variantas dialectalas

• contentar

Parents

• content

Derivats

• acontentament

Sinonims

• satisfar
• apasiar

Traduccions

alemand: erfüllen (de), zufrieden (de) anglés: satisfy (en), please (en) basc: asetzeko (eu), asbete (eu) catalan: satisfer (ca), complaure (ca), acontentar (ca)

espanhòl: satisfacer (es), complacer (es), contentar (es) francés: contenter (fr) italian: soddisfare (it) portugués: satisfazer (pt), contentar (pt)

Catalan

Etimologia

De content.

Prononciacion

Oriental: central [əkuntənˈta], balear [əkontənˈta], [əkuntənˈta]

Occidental: nord-occidental [akontenˈta], valencià [akontenˈtaɾ]

Sillabas

a|con|ten|tar

Vèrb

acontentar

1. acontentar