barbar
Occitan
Etimologia
Prononciacion
- lengadocian /baɾˈβaɾ/
- escotar « barbar »
- provençau /baʀˈbaʀ/
Sillabas
bar|bar
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | barbar | barbars |
[baɾˈβaɾ] | [baɾˈβaɾs] | |
Femenin | barbara | barbaras |
[baɾˈβaɾo̞] | [baɾˈβaɾo̞s] |
barbar (lengadocian), (provençau)
- (Antiquitat) Qualifica los pòbles que son pas grècs o romans.
- (figurat) Qu'es salvatge, rude, ignorant ; que manca de civilizacion.
- Que manca d’armonia, d'estil.
- Qu'es crudèl, inuman.
Variantas dialectalas
- barbare (gascon, provençau)
Sinonims |
Antonims |
Derivats
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Dialècte : lengadocian | |
Singular | Plural |
barbar | barbars |
[baɾˈβaɾ] | [baɾˈβaɾs] |
barbar (lengadocian), (provençau); masculin, (femenin: barbara)
- (Antiquitat) Persona qu’aperten a un grop fòra de la civilizacion grèga, puèi, romana.
- (Antiquitat tardièra, per extension) Persona apertenent als pòbles germanics que envasiguèron l’Empèri roman e autres envasidors, de las grandas migracions entre los sègles IV e VII.
- (pejoratiu) Òme o grop social considerat coma crudèl, inuman, violent.
Variantas dialectalas
- barbare (gascon, provençau)
Traduccions
|
Catalan
Etimologia
- De barba.
Prononciacion
- Oriental: /bərˈba/
- Occidental: nord-occidental /barˈβa/ , valencian /baɾˈβaɾ/
Sillabas
bar|bar
Vèrb
barbar
- Sortir la primièra barba
Espanhòl
Etimologia
- De barba.
Prononciacion
- Oriental: /bərˈba/
- Occidental: nord-occidental /barˈβa/ , valencian /baɾˈβaɾ/
Sillabas
bar|bar
Vèrb
barbar
- Sortir la primièra barba, per un òme
- Sortir de radicèlas, per una planta
Portugués
Etimologia
- De barba.
Prononciacion
- Portugal /bɐɾˈbaɾ/
- Brasil /baɦˈbaɾ/ , /baɾˈba/
Sillabas
bar|bar
Vèrb
barbar
- Sortir la primièra barba, per un òme
- Sortir de radicèlas, per una planta