color

Occitan

Etimologia

Del latin color, -ōris.

Prononciacion

/kuˈlu/, /kuˈlu/

França (Bearn) : escotar « color »

Sillabas

co | lor (2)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
color	colors
[kuˈlu]	[kuˈlus]

color femenin

1. Sensacion visuala producha per la reflexion o l'absorpcion de las divèrsas longors d'onda de la lutz per l'objècte agachat.

Derivats

• colorar
• coloracion

Variantas dialectalas

• colur (nòrd occitan)
• colaor (marchés borbonés)

Traduccions

alemand: Farbe (de) femenin anglés: colour (en), color (en) azèri: rəng (az) catalan: color (ca) masculin chèc: barva (cs) corean: 색깔 (ko) eslovac: farba (sk) espanhòl: color (es) masculin esperanto: koloro (eo) francés: couleur (fr) femenin

ebrèu: צבע (he) (tséva') italian: colore (it) masculin naut sorab: barba (hsb) neerlandés: kleur (nl) polonés: kolor (pl) masculin, barwa (pl) femenin portugués: cor (pt) romanés: culoare (ro) femenin sard: colore (sc) turc: renk (tr) ucraïnian: колір (uk) masculin, фарба (uk) femenin

Occitan ancian

Etimologia

Del latin color, -ōris.

Nom comun

color femenin

1. Color.

Ar ab lo coinde pascor,

Qan vei de bella color

Flors per vergiers e per pratz,

E aug chantar daus totz latz (Guilhèm Montanhagòl)