Veire tanben : comèdia

Occitan

Etimologia

Du latin comoedia, manlèu del grèc ancian κωμῳδία´ kōmōdia comedia, poesia satirica compausat de κῶμος kōmos celebracion, procession e ᾠδή ōdē cant.

Prononciacion

/kume'ðio̞/ França (Bearn) : escotar « comedia »

Sillabas

co|me|dia

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comedia comedias
[kume'ðio̞] [kume'ðio̞s]

comedia

  1. (audiovisual) Òbra dramatica, en pròsa o en vèrs, que l’accion a per objècte de divertir, que siá pel raconte de las mors e dels ridiculs, o per de situacions plasentas.
    • "Lo Mètge per fòrça" de Molières es una comedia
  2. Art de compausar de comedias.
    • La comedia es un genre inventat dins la Grècia antica.
  3. (figurat) Se dich de las accions qu'an quicòm de plasent.
    • La lor presentacion èra una comedia.
  4. (figurat) Engana.
    • Pensi qu´aquelas gents nos fan una comedia per nos prene la plaça
  5. (teatre) Tropa dels actors qu´apartenon a un meteis teatre.
    • La Comedia-Francesa.

Variantas dialectalas

Traduccions

Espanhòl

Etimologia

Du latin comoedia, manlèu del grèc ancian κωμῳδία´ kōmōdia comedia, poesia satirica compausat de κῶμος kōmos celebracion, procession e ᾠδή ōdē cant.

Prononciacion

escotar « comedia »

Prononciacion

/koˈmedja/

Sillabas

co|me|dia

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
comedia comedias
[koˈmedja] [koˈmedjas]

comedia

  1. Comedia