comedia
 Veire tanben : comèdia
|
Occitan
Etimologia
- Du latin comoedia, manlèu del grèc ancian κωμῳδία´ kōmōdia comedia, poesia satirica compausat de κῶμος kōmos celebracion, procession e ᾠδή ōdē cant.
Prononciacion
/kume'ðio̞/ França (Bearn) : escotar « comedia »
Sillabas
co|me|dia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| comedia | comedias |
| [kume'ðio̞] | [kume'ðio̞s] |
comedia
- (audiovisual) Òbra dramatica, en pròsa o en vèrs, que l’accion a per objècte de divertir, que siá pel raconte de las mors e dels ridiculs, o per de situacions plasentas.
- "Lo Mètge per fòrça" de Molières es una comedia
- Art de compausar de comedias.
- La comedia es un genre inventat dins la Grècia antica.
- (figurat) Se dich de las accions qu'an quicòm de plasent.
- La lor presentacion èra una comedia.
- (figurat) Engana.
- Pensi qu´aquelas gents nos fan una comedia per nos prene la plaça
- (teatre) Tropa dels actors qu´apartenon a un meteis teatre.
- La Comedia-Francesa.
Variantas dialectalas
Traduccions
Espanhòl
Etimologia
- Du latin comoedia, manlèu del grèc ancian κωμῳδία´ kōmōdia comedia, poesia satirica compausat de κῶμος kōmos celebracion, procession e ᾠδή ōdē cant.
Prononciacion
escotar « comedia »
Prononciacion
- /koˈmedja/
Sillabas
co|me|dia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| comedia | comedias |
| [koˈmedja] | [koˈmedjas] |
comedia