coordinacion

Occitan

Etimologia

Del bas latin coordinatio.

Prononciacion

/kuuɾðinaˈsju/, /kuuɾðinaˈsju/, provençau /kuuʀdinaˈsjũⁿ/, /kuuʀdinaˈsjũⁿ/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
coordinacion	coordinacions
[kuuɾðinaˈsju]	[kuuɾðinaˈsjus]

coordinacion femenin

1. Accion de coordinar que fa mai aisit e ordena a d'entitats qu'òbren ensemble.
2. Resultat d'aquela accion que mèna d'entitat a obrar ensemble de bon o de mal grat.
3. (especialament) Accion de coordinar de movements corporals.
4. (gramatica) Accion de gropar, en los unissent per de conjoncions especialas, de tèrmes de meteissa natura o de proposicions que la valor es identica logicament o sonque per la forma.

Derivats

• conjoncion de coordinacion

Traduccions

alemand: Koordinierung (de) anglés: coordination (en) basc: catalan: coordinació (ca)

espanhòl: coordinación (es) francés: coordination (fr) italian: coordinazione (it) portugués: coordenação (pt)