coordinar

Occitan

Etimologia

De ordenar amb lo prefixe «co-».

Prononciacion

/kuuɾðiˈna/, /kuuɾðiˈna/

Sillabas

co|or|di|nar

Vèrb

coordinar

1. Combinar de causas, en particular d'accions, entre elas per aténher un objectiu.
2. Dispausar d'objèctes, de vestits, d'aparelhs, per formar un ensemble armoniós o foncional.
3. (gramatica) Unir los elements d’una frasa amb de conjoncions de coordinacion.

se coordinar

1. S'organizar, sincronizar las accions, agir dins lo meteis sens.

Variantas dialectalas

• coordenar
• coordonar

Traduccions

alemand: koordinieren (de) anglés: coordinate (en) basc: catalan: coordinar (ca)

espanhòl: coordinar (es) francés: coordonner (fr) italian: coordinare (it) portugués: coordenar (pt)

Catalan

Etimologia

De ordenar amb lo prefixe «co-».

Prononciacion

Oriental /kuurdiˈna/, /kuurdiˈna/

Occidental: nord-occidental /koordiˈna/, /koordiˈna/, valencian /koordiˈnaɾ/, /koordiˈnaɾ/

Sillabas

co|or|di|nar

Vèrb

coordinar

1. coordinar ^(oc)

Espanhòl

Etimologia

De ordenar amb lo prefixe «co-».

Prononciacion

escotar « coordinar »

Prononciacion

/koɾðiˈnaɾ/, /koɾðiˈnaɾ/

Sillabas

co|or|di|nar

Vèrb

coordinar

1. coordinar ^(oc)