encoratjar

Occitan

Etimologia

De coratge.

Prononciacion

/eŋkuɾad͡ʒa/, /eŋkuɾad͡ʒa/

França (Bearn) : escotar « encoratjar » Lengadocian : escotar « encoratjar »

Sillabas

en | co | rat | jar

Vèrb

encoratjar

1. Incitar a aver de coratge.
2. Favorizar lo progrès, lo desvolopament d’un afar en parlant del comèrci, de l’industria.
3. Incitar qualqu’un de far pel melhor
4. Excitar qualqu'un, l'agusar, lo provocar per çò que ja es dispausat.

Sinonims

• encorar
• acometre
• donar de vam

Traduccions

anglés: to encourage (en) catalan: encoratjar (ca)

francés: encourager (fr)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	encoratjar
Gerondiu	encoratjant
Participi passat
	singular			plural
masculin	encoratjat			encoratjats
femenin	encoratjada			encoratjadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	encoratgi encoratge	encoratjas	encoratja	encoratjam	encoratjatz	encoratjan
Imperfach	encoratjavi	encoratjavas	encoratjava	encoratjàvem	encoratjàvetz	encoratjavan
Preterit	encoratgèri	encoratgères	encoratgèt	encoratgèrem	encoratgèretz	encoratgèron
Futur	encoratjarai	encoratjaràs	encoratjarà	encoratjarem	encoratjaretz	encoratjaràn
Condicional	encoratjariái	encoratjariás	encoratjariá	encoratjariam	encoratjariatz	encoratjarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	encoratge	encoratges	encoratge	encoratgem	encoratgetz	encoratgen
Imperfach	encoratgèssi	encoratgèsses	encoratgès encoratgèsse	encoratgèssem	encoratgèssetz	encoratgèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	encoratja !	—	encoratgem !	encoratjatz !	—
Negatiu	—	encoratges pas !	—	encoratgem pas !	encoratgetz pas !	—
Nòtas