Occitan

Del latin statio « posicion permanenta; luòc de sejorn ».

lengadocian, gascon /estaˈsju/

escotar « estacion »

provençau /estaˈsjũⁿ/,

es|ta|cion

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
estacion	estacions
[estaˈsju]	[estaˈsjus]

estacion femenin

Pausa, arrèst qu’òm fa dins un percors.
Luòc ont òm s’arrèsta per una temporada mai o mens longa
Luòc fixe per i realizar una activitat particulara.
(en particular) Luòc ont las veituras estacionan.
(camemin de fèrre, mètro) Luòc ont s’arrèsta un carreg per prene e pausar los viatjaires
Luòc ont va per las aigas, los banhs de mar, practicar los espòrts d’ivèrn etc.
(marina) Espandida de mar assignada a de naviris per i establir una crosièra pendent un temps fixat.
(telecomunicacions) Ensemble de las installacions de telecomunicacion d’ont òm emet o que son relaiats los messatges de ràdio o de television.
(per extension) Cadena radiofonica.
(Cristianisme) Una dels catòrze images debant los cuals los fidèls catolics s’arrètant en memòria de Jèsus Crist pujant cap al calvari.
- Las estacions dels Camin de la Crotz,