flancar

Occitan

Etimologia

De flanc.

Prononciacion

lengadocian /flaŋˈka/, /flaŋˈka/

provençau /flãⁿˈka/, /flãⁿˈka/

Sillabas

flan|car

Vèrb

flancar

1. (arquitectura militara) Bastir, auçar la partida d’una fortificacion de biais que al veire una autra la pòt defendre.
2. (per extencion) Èsser dins aquela situacion, en parlar dels bastits atal dispausat.
3. (arquitectura) Garnir sul flanc o los flancs.
4. (manòbra militara) Se plaçar sul flanc d’un regiment, d’una division, d’un còrs d’armada per lo protegir.
5. (familièr) Ronçar al flanc, just a costar de quicòm o qualqu'un.
6. (familièr, per extension) Ronçar fòra, al sòl
7. Clapar los flancs de qualqu'un, d'un animal, tanar

Derivats

• flancada

Sinonims

Garnir los flanc d'una bastissa

• fortificar

clapar los flancs

• flacar

Traduccions

ronçar al sòl
alemand: Boden (de) anglés: throw (en), slap (en) basc: catalan: espatllar (ca)	espanhòl: tirar (es) (al suelo) francés: flanquer (fr) (par terre) italian: scaraventare (it) (per terre) portugués: deitar (pt) (ao chão)

Clapar, tanar
alemand: geben (de) (ein Versteck) anglés: give (en) (a hiding), wallop (en) basc: catalan:	espanhòl: dar (es) (una paliza) francés: flanquer (fr) (une raclée) italian: nascostoare (it) (un nascosto) portugués: dar (pt) (uma surra)