Occitan

Etimologia

De flanc.

Prononciacion

lengadocian /flaŋˈka/
provençau /flãⁿˈka/

Sillabas

flan|car

 Vèrb

flancar

  1. (arquitectura militara) Bastir, auçar la partida d’una fortificacion de biais que al veire una autra la pòt defendre.
  2. (per extencion) Èsser dins aquela situacion, en parlar dels bastits atal dispausat.
  3. (arquitectura) Garnir sul flanc o los flancs.
  4. (manòbra militara) Se plaçar sul flanc d’un regiment, d’una division, d’un còrs d’armada per lo protegir.
  5. (familièr) Ronçar al flanc, just a costar de quicòm o qualqu'un.
  6. (familièr, per extension) Ronçar fòra, al sòl
  7. Clapar los flancs de qualqu'un, d'un animal, tanar

Derivats

Sinonims

Garnir los flanc d'una bastissa

clapar los flancs

Traduccions

protegir los flancs


ronçar fòra


ronçar al sòl


Clapar, tanar