intim
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/inˈtin/ , provençau /ĩⁿˈtĩⁿ/
Sillabas
in|tim
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | intim | intims |
[inˈtin] | [inˈtins] | |
Femenin | intima | intimas |
[inˈtimo̞] | [inˈtimo̞s] |
intim
- Prigondament interior, en parlant subretor de çò que fa l’esséncia reala d’una causa.
- Ai l’intima conviccion.
- Que liga estrechament de causas entre elas.
- (figurat) Qualifica una amistat, un ligam recipròc, qu'es fòrça pròche, autentic o de fisança.
- Aver de relacions intimas amb qualqu’un.
- (per extension) Qu'a e per qu'òm a une afeccion prigonda, de qu'òm se sentís fòrça pròche.
- Es mon amic, mon amic intim.
Variantas dialectalas
Derivats
Parents
Traduccions
|
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
intim | intims |
[inˈtin] | [inˈtins] |
intim masculin, (equivalent femenin: intima)
- Òme fòrca pròche.