Occitan

Etimologia

De jonc.

Prononciacion

lengadocian /d͡ʒuŋˈka/
gascon /ʒuŋˈkja/
provençau /d͡ʒũⁿˈka/

Sillabas

jon|car

 Vèrb

  1. Cobrir lo sòl de joncs talhats, mas tanbe de fuèlhas, de frucha, de flors, ..., per una ceremonia, per exemple.
  2. (per extension) cobrir, recobrir, acaptar.

Derivats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu joncar
Gerondiu joncant
Participi passat
singular plural
masculin joncat joncats
femenin joncada joncadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present jonqui
jonque[N 1]
joncas jonca joncam joncatz joncan
Imperfach joncavi joncavas joncava joncàvem joncàvetz joncavan
Preterit jonquèri jonquères jonquèt jonquèrem jonquèretz jonquèron
Futur joncarai joncaràs joncarà joncarem joncaretz joncaràn
Condicional joncariái joncariás joncariá joncariam joncariatz joncarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present jonque jonques jonque jonquem jonquetz jonquen
Imperfach jonquèssi jonquèsses jonquès
jonquèsse
jonquèssem jonquèssetz jonquèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu jonca ! jonquem ! joncatz !
Negatiu jonques pas ! jonquem pas ! jonquetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)

Catalan

Etimologia

De jonc.

Prononciacion

/ʒuŋˈka/

Sillabas

jon|car

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
joncar joncars
  1. jonquièra