Occitan

Etimologia

Del latin tardiu *languire del classic languere

Prononciacion

/laŋˈgi/

França (Bearn) : escotar « languir »

Sillabas

lan | guir

 Vèrb

languir

  1. Mancar d'activitat, s'anujar.
  2. Èsser sens fòrças.

Derivats

Mots aparentats

Traduccions

Conjugason

Lengadocian
Infinitiu languir
Gerondiu languissent
Participi passat
singular plural
masculin languit languits
femenin languida languidas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present languissi languisses languís languissèm languissètz languisson
Imperfach languissiái languissiás languissiá languissiam languissiatz languissián
Preterit languiguèri languiguères languiguèt languiguèrem languiguèretz languiguèron
Futur languirai languiràs languirà languirem languiretz languiràn
Condicional languiriái languiriás languiriá languiriam languiriatz languirián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present languisca languiscas languisca languiscam languiscatz languiscan
Imperfach languiguèsse languiguèsses languiguèsse languiguèssem languiguèssetz languiguèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu languís ! languiscam ! languissetz !
Negatiu languiscas pas ! languiscam pas ! languiscatz pas !

Francés

Etimologia

Del latin tardiu *languire.

Prononciacion

/lɑ̃ˈgiʁ/

França (Tolosa) : escotar « languir »
França (Lion) : escotar « languir »
França (Somain) : escotar « languir »

 Vèrb

languir

  1. Languir.

Mots aparentats