ofèrta

Occitan

Etimologia

De ofrir, eissit del latin offere « expausar, ofrir »

Prononciacion

/u'fɛrto̞/, /u'fɛrto̞/

França (Bearn) - Lengadocian : escotar « ofèrta »

Sillabas

o|fèr|ta

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
ofèrta	ofèrtas
[u'fɛrto̞]	[u'fɛrto̞s]

ofèrta femenin (lengadocian) (provençau)

1. Accion d’ofrir.
2. Proposicion.
3. (comèrci) (particular) Proposicion comerciala.
4. (economia) Quantitat de produchs mesa en venda pels fabricants, los mercands, o quantitat de servicis ofèrta pels obrièrs, los emplegats, los domestics.
   • L’ofèrta e la demanda constituissent l’estat del mercat.
5. (particular) (drech) Acte per que se perpausa de pagar çò que se deu, o de far quicòm mai, per davançar una accion judiciària o de l’arrestar.

Variantas dialectalas

• aufèrta (gascon)
• auhèrta (gascon)

Sinonims

• proposicion

accion o resultat d'ofrir

• ofrenda

Antonims

• demanda

Traduccions

alemand: Angebot (de), Offerte (de) anglés: offer (en) (1), supply (en) (2: comèrci), (legal) offer (en) (1: drech), tender (en), bid (en) basc: eskaintza (eu)

catalan: oferta (ca) espanhòl: oferta (es) francés: offre (fr) italian: offerta (it) portugués: oferta (pt)

Forma de vèrb

ofèrta

1. Participi passat al femenin singular de ofrir