Occitan

Etimologia

Del latin paedagogus « esclau qu'acompanha los enfants, preceptor », de grèc ancian παιδαγωγός, paidagôgós, de παῖς| (enfant) e ἄγω (menar).

Prononciacion

gascon, lengadocian /peðaˈɣɔk/, provençau /pedaˈgɔ/

França (Bearn) : escotar « pedagòg »

Sillabas

pe|da|gòg

 Nom comun

pedagòg masculin, (equivalent femenin: pedagòga)

  1. Aquel qu'ensenha als enfants e pren cura de lor educacion.
  2. (per extension) Aquel qu'a las qualitats d’un bon ensenhaire.
    • Èsser un bon pedagòg.
  3. (per extension) Aquel que, sens n'aver la qualitat, censura las accions e los discors dels autres.
    • Fa lo pedagòg.
  4. Especialista de las teorias de pedagogia.

Parents

Traduccions