puntar

Occitan

Etimologia

De punt

Prononciacion

/punˈta/, /punˈta/ França (Bearn) : escotar « puntar » Fichièr:LL-Q14185 (oci)-Davidgrosclaude-puntar.wav

Vèrb

puntar (lengadocian), (gascon)

1. Dirigir una arma o un instrument cap a un punt en afustant.
2. (figurat) Atraire l’atencion sus quicòm.
3. Far de punts amb lo pincèl o´d'autres instruments.
4. (particular) Inscriure amb un punt o un autre signe, los noms de las personas presentas a un encontre, una convocacion.
   1. Far de verificacions
5. (jòcs de bolas) Lançar una bola que se place ont se cal (mai sovent près del let).
6. Far salhida, avançar.

Variantas dialectalas

• pontar (lengadocian)
• ponchar (provençau)

Derivats

• apuntar
• depuntar
• desapuntar
• puntejar
• puntaire

Sinonims

Salhir en punta

• quilhar

Per un canon, un telescòpi, ...

• afustar

Dins una lista

• notar

Amb lo det

• guinhar

Començar de sortir

• puntejar

Traduccions

alemand: zeigen (de), richten (de) anglés: point (en) basc: catalan: apuntar (ca)

espanhòl: apuntar (es) francés: pointer (fr) italian: puntare (it) portugués: apontar (pt)