reflectir

Occitan

Etimologia

Del latin reflectere

Prononciacion

/reflek'ti/, /reflek'ti/

Sillabas

re|flec|tir

Vèrb

reflectir

1. Remandar l’image, la lutz, la calor, un son.
2. (figurat) Far aparéisser, daissar mostrar, indicar.
   • Los sentments se refletisson sus nòstras cara, dins nòstre biais de parlar.
3. (figurat) Èsser confòrme ; correspondre.
   • Aqueles chifres refletisson pas la realitat.

Sinonims

Remandar la lutz rebatre miralhar

Far paréisser indicar illustrar exprimir mostrar

metre en evidéncia revelar

Parents

• reflector
• reflectància

Traduccions

alemand: widerspiegeln (de), spiegeln (de) anglés: reflect (en) basc: isladatu (eu) catalan: reflectir (ca)

espanhòl: reflejar (es) francés: refléter (fr) italian: riflettere (it) portugués: refletir (pt), reverberar (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin reflectere

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « reflectir »

Prononciacion

Oriental: /rəfɫəkˈti/, /rəfɫəkˈti/

Occidental: /refɫekˈti/, /refɫekˈti/, valencian /re.fɫekˈtiɾ/, /re.fɫekˈtiɾ/

Sillabas

re|flec|tir

Vèrb

reflectir

1. reflectir ^(ca)