remplaçar
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/remplaˈsa/ França (Bearn) : escotar « remplaçar »
Sillabas
rem|pla|çar
Vèrb
remplaçar
- Succedir a qualqu’un dins una plaça, dins un emplec.
- Es son filh que lo remplaca dins sas foncions.
- Emplir de biais provisòri lo ròtle, los devers, las foncions de qualqu’un.
- Téner lòc d’una persona, d’una causa.
- Donar per successor ; metre a sa plaça.
- (particular) Metre una causa a la plaça d’una autra.
- Metre quicòm de nòu a la plaça de quicòm qu'èra usat, deroït o perdut.
se remplaçar
- Prene la plaça l’un de l’autre, successivament o alternativament.