Occitan

Etimologia

Del latin solitarius.

Prononciacion

lengadocian /suli'taɾi/, provençau /suli'taʀi/

Sillabas

so|li|ta|ri

 Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
Masculin solitari solitaris
[suli'taɾi] [suli'taɾis]
Femenin solitària solitàrias
[suli'taɾio̞] [suli'taɾio̞s]

solitari

  1. Qu'es sol; que viu dins la solitud.
  2. Qualifica un lòc desèrt, un lòc alunhat del comèrci del mond.

Derivats

Sinonims

Que viu dins la solitud

Per calificar un lòc desèrt

Traduccions

 Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular Plural
solitari solitaris
[suli'taɾi] [suli'taɾis]

solitari masculin

  1. (religion) (equivalent femenin: solitària) Anacorèta o monge que viu dins la solitud.
  2. (per extension) (equivalent femenin: solitària) Quina que siá persona que viu dins la solitud, que viu fòrça retirat.
  3. (joielariá) Diamant montat sol sus una baga.
  4. (jòcs de carta) Jòc de cartas que se jòga sol.

Sinonims

Religiós que viu dins la solitud