substrat

Occitan

Etimologia

Del latin substratum « espandir en dejós ».

Prononciacion

/syˈt͡strat/, /syˈt͡strat/, /sypˈstrat/, /sypˈstrat/, Provençau /sypˈstʀa/, /sypˈstʀa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
substrat	substrats
[syˈt͡strat]	[syˈt͡strats]

substrat masculin

1. (geologia) Jaç constituissent lo sòcle d’un autre.
2. (bioquimia) Mitan en que se forma una reaccion.
3. (biologia) Sòl sus que creis un organisme.
4. (filosofia) Çò que servís de supòrt a una o mai autras causas, considerat alara coma de mòdes o atributs, o coma d'accidents d'aquela que los creèt o los pièjan.
5. (linguistica) Lenga qu'influenciant una autra e qu'es suplantada la primièra.

Traduccions

alemand: Substrat (de) anglés: substrate (en) basc: catalan: substrat (ca)

espanhòl: substrato (es), sustrato (es) francés: substrat (fr) italian: substrato (it) portugués: substrato (pt)

Catalan

Etimologia

Del latin substratum « espandir en dejós ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « substrat »

Prononciacion

Oriental /supsˈtɾat/, /supsˈtɾat/

Occidental: nord-occidental /supsˈtɾat/, /supsˈtɾat/, valencià /supsˈtɾat/, /supsˈtɾat/, /susˈtɾat/, /susˈtɾat/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
substrat	substrats

substrat masculin

1. substrat ^(oc)

Francés

Etimologia

Del latin substratum « espandir en dejós ».

Prononciacion

/sybstʁa/, /sybstʁa/

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
substrat	substrats
[sybstʁa]

substrat masculin

1. substrat ^(oc)