confortir

Occitan

Etimologia

Del latin confortare.

Prononciacion

/kuɱfuɾˈti/, /kuɱfuɾˈti/, provençau /kũⁿfuʀˈti/, /kũⁿfuʀˈti/

Sillabas

co|for|tir

Vèrb

confortir

1. Fortificar per d'encoratjaments, de consolacions.
   • Confortir l'afigit. — Confortir los morents.
2. Far venir mai solide o mai resistent ; assolidar
   • Confortir sa situation financièra.

se confortir

1. Se consolar
2. Tornar prene de fòrças

Variantas dialectalas

• confortar

Sinonims

• encorar
• consolar
• assolidar

Traduccions

alemand: bestärken (de) anglés: reinforce (en) basc: catalan: confortar (ca)

espanhòl: confortar (es) francés: conforter (fr) italian: rafforzare (it), confortare (it) portugués: confortar (pt)