desservir

Occitan

Etimologia

De servir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

lengadocian, gascon /deseɾˈβi/, /deseɾˈβi/

provençau /deseɾˈvi/, /deseɾˈvi/

Sillabas

des|ser|vir

Vèrb

desservir

1. Recaptar d'una taula los plats, assiètas, etc.
2. (per extension) Nòser a qualqu’un, lo desajudar per un servici marrit.
3. (religion) Far lo servici d’una glèisa, dins un parròquia.
4. (per extension, transpòrt) Assegurar un servici de via, metre diferents luòcs en comunicacion l’un amb l’autre.

Derivats

• dessèrt
• dessèrta

Traduccions

Assegurar un servici de transpòrt o de via
alemand: anglés: supply (en), connect (en) basc: catalan: enllaçar (ca), connectar (ca)	espanhòl: connectar (es), vincular (es) francés: desservir (fr) italian: pulire (it), sparecchiare (it) portugués: conectar (pt), ligar (pt), relacionar (pt)

Catalan

Etimologia

De servir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

Oriental /ðəsəɾˈβi/, /ðəsəɾˈβi/

Occidental: nord-occidental /ðeseɾˈβi/, /ðeseɾˈβi/, valencian /ðeseɾˈβiɾ/, /ðeseɾˈβiɾ/

Sillabas

des|ser|vir

Vèrb

desservir

1. Denegar un servici.

Francés

Etimologia

De servir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

/desɛʁviʁ/, /desɛʁviʁ/, /dɛsɛʁviʁ/, /dɛsɛʁviʁ/

Sillabas

des|ser|vir

Vèrb

desservir

1. desservir ^(oc)

Portugués

Etimologia

De servir amb lo prefix privatiu «des-».

Prononciacion

[?]

Sillabas

des|ser|vir

Vèrb

desservir

1. Denegar un servici o lo desajudar per un servici marrit, nòser a qualqu’un