expurgar

Occitan

Etimologia

Du latin expurgare.

Prononciacion

gascon, lengadocian /et͡spyɾˈɣa/, /et͡spyɾˈɣa/

provençau /ekspyʀˈga/, /ekspyʀˈga/

Vèrb

expurgar

1. Crivelar las impuretats.
2. (figurat) Levar dans l’òbra d’un autor, d'un òbra de la ment, çò que paréis liure e escandalós de tròp, contrari a las mòrs o erronèu

s'expurgar

1. S'exprimir per se solatjar del mal, de la dolor, de ma pena del còrs o de la ment.

Variantas

• espurgar

Sinonims

expurgar colar depurar filtrar espurar

netejar purificar s'expurgar se solaçar / se solatjar

Derivats

• expurgacion
• expurgada
• expurgaire
• expurgament
• expurgatòri

Traduccions

alemand: reinigen (de), säubern (de) anglés: expurgate (en) basc: catalan: expurgar (ca)

espanhòl: expurgar (es) francés: expurger (fr) italian: espurgare (it) portugués: expurgar (pt)

Catalan

Etimologia

Du latin expurgare.

Prononciacion

Oriental: /əkspurˈɡa/, /əkspurˈɡa/

Occidental: nord-occidental /ekspurˈɣa/, /ekspurˈɣa/; valencia' /ekspuɾˈɣaɾ/, /ekspuɾˈɣaɾ/, /ekspuɾˈɣa/, /ekspuɾˈɣa/

Vèrb

expurgar

1. expurgar ^(oc)

Portugués

Etimologia

Du latin expurgare.

Prononciacion

Portugal /ɐjʃpuɾˈgaɾ/, /ɐjʃpuɾˈgaɾ/

Brasil /eʃpʊɦˈgaɾ/, /eʃpʊɦˈgaɾ/, /espuɾˈga/, /espuɾˈga/

Vèrb

expurgar

1. expurgar ^(oc)