Occitan

Etimologia

Del latin perdĭta, participi passat feminin substantivat de perdĕre (« pèrdre »).

Prononciacion

/ˈpɛɾto̞/ França (Bearn) : escotar « pèrta »

 Nom comun

Declinason
Singular Plural
pèrta pèrtas
[ˈpɛɾto̞] [ˈpɛɾto̞s]

pèrta femenin

  1. Privacion de quicòm de preciós, d’agradable, d'util, que se teniá.
    • Una malautiá greva pòt provocar la pèrta de la paraula e de la vision del malaut…
  2. (particular) Disparicion de personas que'n sèm privat par la mòrt.
  3. Los òmes tuats o nafrat dins una batalha.
    • Las pèrtas umanas.
  4. Çò que s’escampa ; se pèrd.
    • Dins lo canal i a de pèrtas d’aiga.
  5. Damatge, diminucion de ben, de profit.
    • Vendre amb pèrta.
  6. Revirada, d’un eveniment desavantatjós dins un afar, dins una entrepresa, etc.
    • La pèrta d’un procès.
    • La pèrta d’una escomesa.
  7. Mal usatge o l’emplec inutil que se fa d’una causa.
    • Una pèrta de temps.

Sinonims

Traduccions