prescripcion

Occitan

Etimologia

Del latin praescriptio, de praescribo, compausat prae «davant», scribo «escriure».

Prononciacion

/pɾeskɾipˈsju/, /pɾeskɾipˈsju/, provençau /pʀeskʀipˈsjũⁿ/, /pʀeskʀipˈsjũⁿ/ França (Bearn) : escotar « prescripcion »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
prescripcion	prescripcions
[pɾeskɾipˈsju]	[pɾeskɾipˈsjus]

prescripcion femenin

1. (medecina) Protocòl medicamentós balhat per un mètge amb per objectiu de garir un patiment.
2. (drech) Òrdre, precèpte de la lei.
3. (drech) Aquisicion de la proprietat d’una causa, per una possession non interrompuda pendent un temps que la lei determina; e tanben, liberacion d’un deute, d’una servitud, d’una accion juridica e atudament d'una pena, après una tempsada.
4. Ensemble de las règlas e dels conselhs formalizat per escrit reglementant oficialament una activitat, mai sovent professionala.

Traduccions

alemand: Rezept (de) (d'un mètge), Verjährung (de) (juridic), Vorschrift (de) (reglamentària) anglés: prescription (en), statute of limitations (en) (aquisicion per tempsada), requirement (en) (reglamentària) basc: errezeta (eu), (d'un mètge), Preskripzio (eu) catalan: recepta (ca) (d'un mètge), prescripció (ca)

espanhòl: receta (es) (d'un mètge), prescripción (ca) francés: precripcion (fr) italian: prescrizione (it) portugués: prescrição (pt)