profan
Occitan
Etimologia
Prononciacion
/pɾuˈfan/ , (provençau) /pʀuˈfãⁿ/ França (Bearn) : escotar « profan »
Adjectiu
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | profan | profans |
[pɾuˈfan] | [pɾuˈfans] | |
Femenin | profana | profanas |
[pɾuˈfano̞] | [pɾuˈfano̞s] |
profan
- (religion) Que ten pas de caractèr sacrat.
- Contrari a la reveréncia deguda a las causas sacradas.
Sinonims
Antonims
Parents
Traduccions
Nom comun
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
profan | profans |
[pɾuˈfan] | [pɾuˈfans] |
profan
- Persona que manca de respècte per las causas de la religion.
- (Antiquitat) Aquel qu’èra pas iniciat a de mistèris.
- (figurat) Aquel qu’es pas iniciat a una sciéncia, a las letras, a las arts.
- Las causas profanas.