Occitan

Etimologia

Manlèu del latin regimen « govèrn », derivat de regere « dirigir »

Prononciacion

[red͡ʒin]

 Nom comun

regim masculin

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
regim regims
[red͡ʒin] [red͡ʒins]
  1. Òrdre, règla dins lo biais de viure, al respècte de la santat.
  2. (nutricion) Biais de viure que se fa un usatge rasonat e metodic dels aliments e bevendas.
  3. Administracion d'unes establiments publics o privats e dels ostals religioses.
    • la lei establiguèt lo regim del transpòrt aerian.
  4. (geografia) Biais que se fa l’escorreguda d’una aiga correnta.
    • Lo regim dels rius mediterranèus lèu passa de la secada a l'aigada.
  5. Variacions ciclicas d'un fenomèn natural.
    • lo regim meteorologic d'una region.
  6. (drech) Sistèma que regís unes organs de la vida publica.
    • Lo regim doanier. Lo regim fiscal.
  7. (gramatica) Mot que depend d’un autre mot de la frasa. Se dit tanben complement.
  8. (drech) Ensemble de disposicions legislativas o contractualas, destinadas a reglar la societat conjugala, al subjecte dels bens.
  9. (mecanica) (fisica) Anar normal d’una maquina o d’un motor.
    • I a un bruch anormal dins lo motor a bas regim.

Variantas dialectalas

Traduccions