scèna
Occitan
Etimologia
Del latin scaena del grèc σκηνή skènè (« cobèt de fustam »)
Prononciacion
/ˈsɛno̞/ França (Bearn) : escotar « scèna »
Sillabas
scè|na
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| scèna | scènas |
| [ˈsɛno̞] | [ˈsɛno̞s] |
scèna femenin
- Empont del teatre ont los actors jògan fàcia al public
- Lòc de l’accion que se representa sus l'empont.
- (figurat) Art dramatic.
- Sospartida d’un acte.
- (per extension) Espectacle, aspècte de la natura, d’un ensemble d’objèctes que se donan a veire.
- (per extension) Quina que siá accion que dona quicòm de viu, d’animat, d’interessant, d’extraordinari, que fa impression.
- (per extension) Querèla, disputa ; colèra.
- Mòstra forçada, emfatica.
- (per extension) Lòc ont se debana une accion.
Parents
Traduccions
|
|