van

Occitan

Etimologia

(nom) Del latin vannus « crivèl ».

(adj) Del latin vanus « vuèg ».

Prononciacion

lengadocian, gascon /ˈba/, /ˈba/ (vèrb: /ˈban/, /ˈban/)

França (Bearn) : escotar « van »

provençau /ˈvãⁿ/, /ˈvãⁿ/

Sillabas

van

Adjectiu

Declinason
Dialècte : lengadocian
	Singular	Plural
Masculin	van	vans
	[ˈba]	[ˈbano̞]
Femenin	vana	vanas
	[ˈbas]	[ˈbano̞s]

van

1. Qu'es inutil, que produch pas res.
2. Qu'es frivòl, quimeric, qu’a pas cap de fondament solid e rasonable.
3. Que se'n crei, plen de vanitat.

Sinonims

• Qu'es inutil
  • bufèc
  • derisòri
  • inutil
• Qu'es frivòl
  • frivòl
  • futil
  • illusòri
  • quimeric
• Que se'n crei
  • vanitós
  • gloriós

Derivats

• vanament

Locucions derivadas

• en van

Traduccions

alemand: eitel (de), hinfällig (de), vergebens (de), vergeblich (de), unnütz (de), nichtig (de) anglés: vain (en) basc: catalan: va (ca)

espanhòl: vano (es) francés: vain (fr) italian: vanitoso (it) portugués: vão (pt)

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
van	vans
[ˈba]	[ˈbas]

Lo vanaire de Jean-François Millet (1846-1847)

van  masculin

1. banasta utilizada per bassacar lo gran per destriar la palha e impuretat del bon gran.

Sinonims

• crivèl / curvèl / crièth
• sedaç
• ventador
• ventaire
• ventalh

Traduccions

alemand: Worfel (de), Kornschwinge (de), Wanne (de) anglés: winnowing basket (en), winnowing fan (en) basc: catalan: garbell (ca)

espanhòl: vano (es) francés: van (fr) italian: vaglio (it), crivello (it) portugués: crivo (pt), joeira (pt)

Forma de vèrb

van

1. Tresena persona deu plurau au present de l'indicatiu de anar.

Anglés

Etimologia

brèu de caravan

Prononciacion

/væn/, /væn/

Sillabas

van

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
van	vans
[væn]	[væns]

van

1. camioneta, forgon, forgoneta.
2. EUA carricampatge

Catalan

Prononciacion

Oriental: central /ˈban/, /ˈban/, balear /ˈvan/, /ˈvan/

Occidental: nord-occidental /ˈban/, /ˈban/ valencian /ˈvan/, /ˈvan/, /ˈban/, /ˈban/

Forma de vèrb

van

1. Tresena persona deu plurau au present de l'indicatiu de anar.

Espanhòl

Prononciacion

Peninsular: septentrional /ˈban/, /ˈban/, miègjornal /ˈbaŋ/, /ˈbaŋ/

American: naut /ˈban/, /ˈban/, bas /ˈbaŋ/, /ˈbaŋ/, austral /ˈban/, /ˈban/

Forma de vèrb

van

1. Tresena persona deu plurau au present de l'indicatiu de ir.

Francés

Etimologia

(nom 1) Del latin vannus « crivèl ».

(nom 2) De l'anglés van.

Prononciacion

/vɑ̃/, /vɑ̃/

Sillabas

van

Nom comun 1

Declinason
Singular	Plural
van	vans
[vɑ̃]

van  masculin

1. van ^(oc)

Nom comun 2

van  masculin

1. remòrca per i transportar de cavals
2. (anglissisme) camioneta, forgon, forgoneta; carricampatge

Portugués

Etimologia

De l'anglés van.

Prononciacion

/vɑ̃o/, /vɑ̃o/

Sillabas

van

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
van	vans
[vɑ̃o]	[vɑ̃oʃ]

van  femenin

1. (anglissisme) camioneta, forgon, forgoneta