vassalatge
Occitan
Etimologia
- Del latin medieval vassallatĭcum.
Prononciacion
- lengadocian /basaˈlat͡ʃe/
- gascon /basaˈlad͡ʒe/
- provençau /vasaˈlad͡ʒe/
Nom comun
vassalatge masculin
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| vassalatge | vassalatges |
| [basaˈlat͡ʃe] | [basaˈlat͡ʃes] |
- (feudalitat) Element del ligam feudal constitutiu d’una relacion de servici, amistat e proteccion contractada entre doas personas de condicion nòbla, per la qual una d’elas (lo vassal) s’adobar a una autra (lo senhor o lo sobeiran) mejans un jurament de fidelitat (omenatge), que promés de lo servir, subretot a la guèrra, en cambi de proteccion, de sosten domèstic o de concession de bens en usufruch (armas, argent, tèrra, etc.).
- (per extension) Renda o reconeissença d'un ligam dependéncia per qualqu'un autre o quicòm mai.
Variantas dialectalas
- vassalhitat (gascon)
- vassalitat
Parents
Sinonims
per extension
Traduccions
|