vassalitat

Occitan

Etimologia

Del latin medieval vassallatĭcum.

Prononciacion

lengadocian, gascon /basaliˈtat/, /basaliˈtat/

provençau /vasaliˈta/, /vasaliˈta/

Nom comun

vassalitat femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
vassalitat	vassalitat
[basaliˈtat]	[basaliˈtats]

1. (feudalitat) Element del ligam feudal constitutiu d’una relacion de servici, amistat e proteccion contractada entre doas personas de condicion nòbla, per la qual una d’elas (lo vassal) s’adobar a una autra (lo senhor o lo sobeiran) mejans un jurament de fidelitat (omenatge), que promés de lo servir, subretot a la guèrra, en cambi de proteccion, de sosten domèstic o de concession de bens en usufruch (armas, argent, tèrra, etc.).
2. (per extension) Renda o reconeissença d'un ligam dependéncia per qualqu'un autre o quicòm mai.

Variantas dialectalas

• vassalatge
• vassalhitat (gascon)

Parents

• vassal / vassalh / vassau

Sinonims

per extension

• servitud
• somission
• subordinacion

Traduccions

alemand: Vasallität (de), Vasallentum (de) (figurat) anglés: vassalage (en) basc: catalan: vassallatge (ca), vassallia (ca)

espanhòl: vasallaje (es) francés: vassalité (fr), vasselage (fr) italian: vassallaggio (it) portugués: vassalagem (pt), vassalidade (pt)