Occitan

Del latin condensatio « far mai espés ».

lengadocian, gascn /kunðensaˈsju/

França (Bearn) : escotar « condensacion »

provençau /kũⁿdẽⁿsaˈsjũⁿ/

Nom comun

condensacion masculin

(fisica) Accion per que un còrs qu'ocupa ara un cèrt espaci es reduch a un espaci mendre.
(particular) Reduccion d'un gas o d'una vapor, en liquid, veire en solid.
(particular) (metonimia) Fòrça primas gotetas se pausant per contacte de la vapor d'aiga amb una superficia (sovent lo veire) mai freja que l'aire ambiant.
(quimia) Reaccion de jonccion entre doas o mai entitats molecularas abotissent a un sol produch e que s'acompanha mai sovent de l'eliminacion d'una pichona molecula (aiga, amoniac, etc.).
(figurat) Reduccion d'una causa a çò que li es essencial.

cambiaments d’estat (Solid <> Liquid <> Gas)
condensacion (G > L), (G > S) fusion (S > L) liquefaccion (S > L), (G > L) solidificacion (L > S) sublimacion (S > G) vaporizacion (L > G)